Bio-ethanol wordt een steeds populairdere brandstof voor bijvoorbeeld open haarden, en wordt in sommige landen ook algemeen gebruikt als brandstof voor auto’s en andere wegvoertuigen. Het is een chemische stof die lijkt op het ethanol in alcoholische dranken, en het is kleurloos, biologisch afbreekbaar en weinig giftig.
De meest gebruikelijke manier om bio-ethanol voor gebruik als brandstof te produceren is door middel van een fermentatie- en distillatieproces op basis van suikers. De meest gebruikte grondstof voor de productie van bio-ethanol als brandstof is suikerriet, maar het wordt ook gemaakt van andere gangbare gewassen zoals maïs, tarwe en maïs, artisjokken, slijkgras, rietkanariegras, myscanthus, populieren en wilgen, en ook dingen zoals zaagsel en afvalstro. Dit betekent dat er levensvatbare bronnen van bio-ethanolbrandstof zijn die in de meeste klimaten en regio’s kunnen groeien.
Het proces om bio-ethanol uit deze bronnen te verkrijgen houdt in dat het zetmeel met enzymen wordt afgebroken om suikers te produceren, dat de suikers worden vergist en dat vervolgens de bio-ethanol wordt gedistilleerd, hoewel het specifieke proces en de geproduceerde bio-ethanolopbrengst kunnen verschillen naargelang van de gebruikte gewassen. Sommige gewassen zijn efficiënter als het gaat om de hoeveelheid bio-ethanol die per vierkante meter landbouwgrond kan worden geproduceerd. Een van de belangrijkste voordelen van bio-ethanol als brandstof is echter dat het hernieuwbaar is, aangezien nieuwe gewassen kunnen worden geteeld.